رواية جحيم ادم الفصل الحادي عشر 11 بقلم إسراء محمد
رواية جحيم ادم الجزء الحادي عشر
رواية جحيم ادم البارت الحادي عشر
رواية جحيم ادم الحلقة الحادية عشر
بعد مرور شهر من موت مهاب كل حاجه ابتدت ترجع طبيعى تانى بس ملك خايفه من هروب ساره
سليمان تعب ومبقاش يمشى واحمد خلاه يعيش معاهم فى الفيلا عشان يخلو بالهم منو
ادم دايما بيخرج ملك ويفسحها عشان يخليها مبسوطه طول الوقت وتنسى كل اللى حصلهم ومبسوطين اوى بحملها
عبدالرحمن بقى كويس واتخطى موت ابوه بدعم ادم واحمد وبقى علطول بيستنى معاد الزياره عشان يشوفهم
ملك بتتكلم فى التليفون: اى ي سيفو هتيجى امتى بقا
سيف: ي عيون سيف هجيلك والله نا خلاص قررت يومين بالظبط ونازلك واهم من اى حاجه متعرفيش الواد جوزك دا حاجه
ملك بضحك: الواد جوزى دا لو شافك هيعلقك عشان غيبتك اللى طولت دى
ادم جه وسمعها بتتكلم فى التليفون وبتضحك حضنها من ضهرها: قوليلو انى مش هخليه ينفع فى حاجه خاالص
وفضلو يضحكو سوا وبالمناسبه”سيف دا يبقى اخو ملك وكان مسافر عشان كده محضرناش فى كل الوش دا😂”
بعد 5 شهور عبدالرحمن طلع من السجن لانهم قرروا يتنازلو عن القضيه وادم وملك كشفو وعرفو ان الجنين ولد وسيف رجع من السفر وكانو عايشين ف جوى اسرى سعيد تحت محايلات ملك وادم ان عبدالرحمن يعيش معاهم ف الفيلا لكنو رفض وعاش ف شقه لوحدو وكانو بيزوروا بعض دايما
بعد فتره
ملك بصويت: قوم ي ادم بولد الحقناااااااى
ادم قام مفزوع: اى فى اى البيت بيولع ولا اى
ملك: بولد الحقنى ي ادم مش قادره
ادم شالها ونزلها تحت لقى البيت كلو صحى مفزوع من صوتها وراحو بيها ع المستشفى
ادم واقف قدام المستشفى وعينو مليانه دموع: نا خايف عليها اوى هيا اتاخرت جوا كده لى يارب استرها والنبى يارب
عبدالرحمن واقف جنبو: اهدى ي ادم ان شآء الله هتكون كويسه وابنك كمان هيكون بخير اهدى
: نا هستأذن دلوقتى واما تطمنو عليها ابقو طمنونى عليها و ع البيبى
عبد الرحمن ف نفسو: مش قادر اسامح نفسى ع اللى عملتو فيكو انا اسف بس انا لازم امشى خالص ومش هكون فى حياتكو تانى انا عارف انى سببتلكو اذى كتبر همشى ومش هتعرفولى طريق تانى
بعد وقت الدكتورة خرجت وشايله البيبى: الف مبروك ي جماعه ولد زى القمر
ادم بلهفه: ملك عامله اى
الدكتوره : ملك بخير الحمدلله هننقلها اوضه عاديه وتقدروا تشوفوها
سليمان شال الطفل وكبر فى ودنه وكان مبسوط اوى واحمد كذلك وبعدين دخلو عند ملك
سيف: نا اللى هسمى الواد انا خالو وليا حق ف تسميته
ادم: اتنيل يلا فى جنب وابعد عن ابنى خالص علشان ميطلعش متشرد زيك كده
سيف بزعل مصطنع: ينفع كده ي لوكه بيقول على سيفو حبيبك متشرد
ملك ضحكت بتعب: انا هسميه زين ي جماعه دا ابنى انا ومحدش او دعوه
ادم بمشاكسه: ابنك لوحدك جبتيه لوحدك يعنى ولا اى ولا يكونشى جه بالبلوتوث😂
كلهم ضحكو وملك اتكسفت
ادم اداها الطفل وخرج بره
ادم بيرن على عبدالرحمن
عبدالرحمن: ها ي ادم ملك بقت بخير
ادم بفرحه: الحمدلله كويسه وجابت زين
عبدالرحمن : الف مبروك ي وباركلها عنى بقا
ادم: لى انت مش هتيجى عشان تشوف ابن اخوك ولا اى
عبدالرحمن: انا اسف ي ادم انا مش قادر انا اذيتكو كتير اوى لازم امشى
ادم بعصبيه خفيفه: بقا بعد ما اتلمينا من تانى عاوز تمشى ي عبدالرحمن ماحنا كلنا بنغلط وبنصلح غلطنا
وادم اقنعو يرجع ويعيشو كلهم سوا
بعد5شهور عبدالرحمن قرر يتجوز واحده اتعرف عليها فى الشغل واتجوزوا
فى تانى يوم الفرح بليل ملك طلعت اوضتها تجيب زين ملقتوش نزلت تدور عليه تحت ملقتوش ولا لقيتو مع اى حد فضلت تعيط وتصوت ب اسم ابنها عبدالرحمن ورحمه مراتو نزلو ع الصوت واد بيدور ع ابنو فى كل حته مش لاقيه تليفونو رن وسمع صوت ساره…
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية جحيم ادم)
