رواية انت نوري الفصل الرابع والعشرون 24 بقلم شيماء حمادة
رواية انت نوري الجزء الرابع والعشرون
رواية انت نوري البارت الرابع والعشرون
رواية انت نوري الحلقة الرابعة والعشرون
يحيى بيغمض عنيه بحيره وبيخد نفس وبيقول
يحيى : طيب هفكر بس يلا نروح لن معتش قادر على بعدك والله
فيروز بحب : بجد يايحيى. طب ليه عملت كده
يحيى بصدق : مكنتش عايز اجرحك .وكمان مكنتش عايزك تشيلى مسؤوليه كبيره زى دى
فيروز بدموع : بس كنت تعالى وكلمنى وانا مكنتش هعرضك فى حاجه ده انا بثق فيك اكتر من اى حد .ده انا مليش غيرك يايحيى
يحيى بيرجعها لحضنه : اهششش خلاص اوعدك مش هعمل حاجه تضيقك أو تزعلك تانى
فيروز بتدفن وشها فى صدره وتخضنه اكتر
يحيى بهزر : يخرب بيتك بوظتلى التشيرت
فيروز بتضحك
يحيى : ايوا كده خالى الدنيا تنور
فيروز : طب يلا نمشي
يحيى بخبث : تؤ انا حسك زعلانه وانا عايز أصلحك
فيروز ببراءة : لا مش زعلانه
يحيى بخبث : لا زعلانه حتى شوفى الدموع وبيميل يبوس خدها
فيروز وشها بيحمر
يحيى : وفى دموع هنا كمان وبيبوسها على الخد التانى وبيبص على شفايفها ويقول .وفى هنا كمان وبيوسها من شفايفها فيروز بتكون مستسلمه ليه تماماً حتى يذهبون فى عالمهم الخاص
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند محمد راشد بيرن على نور
نور :الو
محمد : عامله اى ياقلبي
نور : الحمدلله وانت
محمد : الحمدلله.اى صوت الدوشه دى انتى بتعملى اى
نور : محشى
محمد بصدمه : حد يعمل محشى الساعه 12 بليل
نور : اعمل اى ما انا جعانه
محمد : كنتى اعملى سندوتش
نور والأكل فى بوقها : مش بيشبع
محمد : امال انتى بتاكلى اى
نور : سندوتش
محمد : امال بتعملى محشى ليه
نور : ماهو تصبيره على ما المحشى يطيب
محمد بيغير الموضوع : طب لبسه اى
نور : عبايه
محمد بقرف : عبايه
نور : اه مال هعمل المحشي بى اى
محمد : طب اكدبى عليه ياشيخة وقليلى لبسه كش ميوه و بكل بن كيك اى حاجه من الحاجات دي مش محشى
نور والأكل فى بوقها : اكدب عليك يعني .اللى بيكدب بيروح النار
محمد : النار اقفلى يانور اقفلى
بيقفل فى وشها
محمد لنفسه : هو انا ادبست ولا اى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
الصبح فى شقة فيروز
يحيى بيصحه على حركه فيروز على صدره
يحيى بنوم : صباح العسل
فيروز : صباح الفل يا حبيبي
يحيى بخبث : اتصلحتى ولا عايزه أصلحك
فيروز بضحك : لا اتصلحت اوى كمان
يحيى : لا مش حاسس .انا لازم أصلحك تانى
نسيبهم بقى علشان كده عيب
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فتون بتصحه من النوم على صوت خبط الباب
فتون بنوم : مين
رقيه : انا يافتون افتحى
فتون بتروح تفتح
رقيه : وبعدين معاكى يافتون هتفضلى كده كتير
فتون : كده ازاى يعنى
رقيه : زعلانه وقفله على نفسك الباب من ساعة ما ادم ماشه
فتون بتعيط : خايفه عليه اوى ياماما
رقيه بتحضنها : وانا والله بس هنعمل اى مفيش فى ايدينا حاجه غير أن احنا ندعى ربنا يجيبه بسلامه
فتون : يارب ياماما يارب
رقيه : طب يلا روحي اتوضى وصلى وتعالى نقعد سوا شوايه
فتون بابتسامه : حاضر
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فيروز
فيروز : يحيى انا مش هتصلح كده
يحيى وهو دفن رأسه فى راقبتها : امال ازاى
فيروز بتوتر : انك توافق على العمليه
يحيى بيبعد بضيق
فيروز : فى اى يايحيى انت وعدتنى انك تفكر
يحيى : طب قومى البسى خلينا نمشي
فيروز : طب انت زعلان
يحيى بجدية : يلا يافيروز
فيروز بتدفن رأسها فى المخده وبتعيط
يحيى بيخد نفسه طويل وبيقرب منها
يحيى بحنيه : بتعيطى ليه دلوقتي
فيروز : علشان انت زعلت
يحيى : مين قال انى زعلت انا بس مش عارفه اخد قرار حاسس انى عجز مش قدر اتخيل انى ممكن اخسرك
فيروز : تفاءل ياحبيبى الرسول صلى الله عليه وسلم قال (فيما معنى الحديث) إننا لما بنتفاءل خير بنجده
يحيى : عليه افضل الصلاه والسلام
فيروز بحماس : ها قولت اى
يحيى بقتناع : هفكر
فيروز بتعيط تانى
يحيى بهزر : لا انتى شكلك عايزه تتصلحى تانى وانا مش قدك ياوليه
فيروز بضحك بدلع : وليه لا
يحيى : اوبااا ده احنا اتطورنا اوى
فيروز : اتلم
يحيى : طب يلا البسى
فيروز بحماس : هنروح فين
يحيى : هنروح عند الدكتور ونشوف لو نسبة نجاح العملية 60% هنجزف لو أقل من كده أنسى أنك تعمليها
فيروز بفرحه : طب قرب كده
يحيى : ليه
فيروز : قرب بس يحيى بيقرب عليها فيروز بتحرك أيدها لحد مبتوصل لخده وبتبوسه
فيروز : شكرا يا حبيبي
يحيى بيكون مصدوم دى اول مره هى تعملها
يحيى : انا بقول بلاش الدكتور انهارده
فيروز : لا يلا قوم يلا
(حاسه انى منحرفه سيكه 🙂😂)
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند الدكتور
الدكتور بستغراب : دكتور يحيى اتفضل
يحيى : عارف انك مستغراب بس مش هقدر اعمل العمليه دى انا فجتلك علشان انت اكتر واحد بثق فيك
الدكتور : تحت امرك في اي وقت
يحيى بيطلع فيروز وبيعمل مع الدكتور كل الإشاعات والتحليل وبيوريه التحليل القديمه
الدكتور : ان شاءالله التحليل تطلع بكره
يحيى : معلش انا مستعجل وانا معاك طول اليوم ةهديك الفلوس اللى عايزها بس تطلع النهارده
الدكتور : مفيش مشكله تقدر استنا بره
بعد مرور 14 ساعه من الانتظار بيدخلو لدكتور تانى
الدكتور : طبعا انت عارف ان كل شيء قسما ونصيب وان الطب ده مجرد وصيله ومش هو الحل والحل فى اى ربنا
يحيى بتوتر : انا عارف كل ده النسبه كام
الدكتور : نسبة نجاح 48%
يحيى بيبان عليه الحزن وفيروز بتعيط فى صمت
الدكتور : بس ممكن نطلب دكاتره من بره مصر وممكن كمان نجيب دكتور انس انت عارف قد اى هو شاطر وكل شىء فى ايد ربنا فى الاول والاخر
يحيى مش بيرد
فيروز : احنا موفقين نعمل العملية
يحيى بزعيق : عملية اى اللى تتعمل لا طبعا مستحيل اخاطر بحياتك
فيروز : يحيى علشان خاطري انا مش هعيش فى الضلمه دى طول حياتي
الدكتور بيطلع ويسبهم
يحيى : انا قولت لا يافيروز
فيروز : يحيى والله انا زهقت ليلى زى نهارى النور قيد زى طافى كله اسود فى اسود حس بيا يايحيى
يحيى : وانا مين يحس بيا ها مين يحس وبجع
فيروز بترجى : طب بص احنا نروح ونصلى استخاره ولو فى خير اكيد ربنا هيوجهنا ليه ولو فى شر ربنا هيبعدنا عنه .سبها على الله يا يحيى
يحيى : طيب يلا
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت الدمنهوري فى اوضة يحيى وفيروز
بيكونوا الاتنين بيصلم استخاره يحيى بيدعى ربنا يدله على الطريق الصح
فيروز بتدعى ربنا ان يحيى يوافق وتعمل العمليه وتنجح
يحيى بيخلص صلى ويمسك المصحف يقرا سوره التوبه لحد موصل للايه دي بسم الله الرحمن الرحيم {قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا وعَلَى اُللّهِ فَلْيَتَوَكَلِ الْمُؤَمِنُونَ }
بيسمع فيروز وهى بتدعى ربنا
فيروز : يارب انا نفسى أخرج من الضلمه دى انا راضيه بقسمتك ومتاكده ان ده خير وان انا لو مكنتش بشوف مكنش زماني مع يحيى دلوقتي يارب ونبى انا نفسى أسعده زى مافراحنى يارب سعدنى يارب
يحيى بيفكر شويه وبعدين بيمسك التلفون وبيرن على الدكتور
يحيى :
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية أنت نوري)
