رواية انت عيني الفصل الحادي عشر 11 بقلم شيماء نعمان
رواية انت عيني الجزء الحادي عشر
رواية انت عيني البارت الحادي عشر
رواية انت عيني الحلقة الحادية عشر
اكمل رقاصتهم توقفت الاغنية وهما على حالهم
خالد:ياعم الحبيب خلاص الاغنية خلصت
سيف:انت ديما بتيجى فى اوقات غلط
ضحكت نور بشدة همس لها سيف:الضحكة دى متتطلعش تانى غير عشانى سامعة
ابتسمت نور واومات براسها
بدات الاغانى والشباب يتراقصون مع العروسين على انغام الموسيقى
جلسا قليلا يستريحون دخل القاعة فجاة رجل كبير ذو هيبة يظهر عليه الثراء الفاحش اتجه الى سيف مباشرة وسط رجاله الذين يحيطونه راه سيف قادم اعتدل فى جلسته وكله ثقة فى نفسه
سيف:عزت بيه سليم اهلا اهلا نورت
عزت:مبروك ياعريس مش كان المفروض تعزمنى ولاايه
سيف:معلش بقى انا قلت اكيد ماهى هتقولك عشان كده انت جيت
اشار عزت بيده على نور
عزت:بقى دى احسن من بنتى ياسيف دى انت متعرفش هى بنت مين ولا ايه
سيف:لا عارف كويس هى بنت مين انت اللى نسيت انا مين وممكن اعمل ايه ومن الاخر بنتك معدتش تلزمنى كانت غلطة غلطتها وصلحتها تانى وياريت منفتحش فى اوراق اتقفلت عشان ملوش لازمة واللى مش عجباك دى بعشرة من عينة بنتك المحترمة اللى نسيت تربيها وانت بتجمع فلوسك
عزت:بقى كده ياسيف ماشى انت الجانى على نفسك وتركهم وغادر
كل هذا ونور صامتة حتى غادر
سيف:حبيبتى اوعى حاجة تزعلك ده راجل غاوى منظرة مش جاى زعلان على بنته ولا حاجة لا جاى يفهمنى انه اقوى منى بشوية الرجالة اللى حواليه بس ولا يهمك ياقلبى
نور:شكله راجل صعب اوى
سيف:ههههه لا متخافيش هو ده العادى بتاعه
نور:ماانا مش هخاف وانا معاك
مال سيف فى جلسته ونظر لعيناها مباشرة :يعنى مطمنة وانتى معايا
لم يكمل حديثه خالد:سيف ياسيف الشبكة يلا ياعريس
ضغط سيف على اسنانه:انا مش قولتلك انت بتيجى فى اوقات غلط امشى ياخالد بدل مااطلعه على جتتك
ضحكت نور مرة اخرى:ايه انا مش قلت بلاش الضحكة دى
نور:ايه ياسيف غصب عنى صعب اوى ابطلها مرة واحدة
سيف:انا مش عايزك تبطليها انا عايزها ليا لوحدى فى بيتنا
احمر وجه نور بشدة :يلا يا سيف قوم
سيف:على النعمة عسل بالخدود اللى شبه الطماطم دى
قاما سويا امسكت سيرين علبة قطيفة زرقاء بها الشبكة ووالبسها سيف لنور ثم قبل يدها وراسها
وجد من يمسكه من ذراعه:مش كفاية كده ده انتوا لسه خطوبة ملوش لازمة ده كله
سيف:مين نادورة حبيبى ياابونسب عيب عليك يعنى عريس وكده يعنى
نادر:اصبر يااخويا كلها ست شهور وتتجوز
سيف:كتير والله ست شهور ماتكلم الحاج يخليه الشهر الجاى
نادر:ولا اعرفه ولا عمرى شوفته مع نفسك ياابو نسب
سيف:ماشى ماشى مردودالك ياباشا
على الجهة الاخرى:نرمين شقيقة نور
الف مبروك يانور مبروك ياحبيبتى
نور:الله يباركى يانونو وعقبال ماتقومى بالسلامة
على الجهة الاخرى:عبد العزيز:انا مش فاهم ليه صمتت ان الفرح بعد ست شهور
فكرى:ياعبده افهمنى سيف راجل عدى بمحنة شديدة ونور وقفت جنبه وسيف ممكن يكون حاسس انه بيحب نور بس ممكن احساسه ده من وقفته جنبه اعجاب يعنى مش حب اللى يخليهم يتجوزوا فاهمنى
عبد العزيز:فكرى انا عارف ابنى كويس سيف مش من النوع ده مادام قال عايز اتجوزها يبقى عايزها مش رد جميل ولا حاجة طب على الاقل كتب كتاب يبقى دخوله وخروجه معاها عادى
فكرى:وانا مش عايز دخول وخروج يبقابلها عندى فى بيتى واودامى مش كفاية انهم بيشتغلوا مع بعض
عبد العزيز:ايه ياراجل دماغك دى حد لسه بيفكر كده
فكرى:ياعم انا دماغى كده وانا شايف انى صح وصح جدا كمان
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية انت عيني)
