رواية اليمن الفصل الحادي عشر 11 بقلم آلاء هاني
رواية اليمن الجزء الحادي عشر
رواية اليمن البارت الحادي عشر
رواية اليمن الحلقة الحادية عشر
غزل برعب : المفروض انها معاك يا ابيه مهرة مش هنا
آسر بصدمة : يعنى ايه اومال فين
على بحده: جرى ايه يا جدع انت مش مراتك و المفروض انها فى بيتك من ٣ سنين جاى تسأل عليها هنا ليه دلوقت
آسر بخوف : بس هى بعد جوزنا بشهر اتفقنا على الطلاق و قالت إنها هتيجى هنا
سمر باستغراب : هنا و كملت بصدمة : يوم ما انت طردتها يا على بنتى ضاعت بسببك يا على
آسر بصدمة ذابحة: يعنى ايه طردتها راحت فين بقالها ٣ سنين
سليم بحده: و انت بتسألنا احنا و بعدين لما انت طلقتها جاى ليه
آسر بتوتر : جاى اقول الحقيقة
على باستغراب : حقيقة ايه
آسر خد نفس و غمض عينه و قال بنبرة يعتليها الخوف و السرعة : حقيقة ان بنتك شريفة
صدمة حلت على وجوه عيلة مهره
على بصدمة: يعنى ايه بنتى…… انت انت …..احنا جينالك يوم فرحك مش انت رنيت و احنا روحنالك و مكنش فى إثبات على العذرية دى لعبة منك انت و هى صح انا مستحيل اكون ظلمت بنتى كدا
آسر بص فى الأرض بخزى و قال بحزن : انا اقولكم كل حاجة بدأ يحكى اللى نفين قالتوا و كمل
وقال : و انا بكل غباء صدقتها و ضيعت مهرة من بين ايديها انا كنت جاى اعتذرلها على انا عملته انا اسف بجد
سليم هجم عليه و بدأ يضربه و هو بيقول بعصبية : بقى كل دا من ورا نفين الكلب و انت يا حيوان خطبت اختى سنه علشان تفضحها من غير داعى
مراد بعده بالعافيه و قال بحده : براحه يا استاذ احنا جايين نصلح مصيبة حصلت غصب عننا و هو مكانش يعرف إلا مكانش جيه لحد هنا علشان يعتذر و يصلح غلطه
سليم بهيجان : غلطته بعد ٣ سنين و تقول غلطته انتم عايزين تجننونى
و كمل بدموع : يعنى كل اللى حصل فى اختى بسببى طب هى فين دلوقت
آسر بتوهان : معرفش
على بغضب : برا برا و إياك اشوف وشك هنا برا
مراد خد آسر و نزلوا
فى المدخل
=ابيه ابيه آسر
آسر لف بلهفة : نعم يا غزل
غزل وقفت تاخد نفسها و قالت بدموع شديدة : هاتلى مهرة دور عليها ارجوك
آسر بندم : اكيد هدور عليها لحد ما اجبها وعد اقلب الدنيا عليها اهدى و اطلعى و اهدى اتفقنا
وعد يا غزل و المرة دى مش هخلف وعدى
غزل ببكاء: وعد
آسر بحزن : وعد يلا اطلعى
غزل طلعت
مراد بصلها بشفقة و قال : هنعمل ايه
آسر بضياع : مش عارف
مراد بص لهم لوهله وقال و هو بيشده : طب بقولك روح ارتاح و بكرا هتلاقى تقارير المستشفيات و الأقسام و المطارات اللى فى الجمهورية عندك فى البيت
آسر بصله بأمل: يعنى هلاقيها
مراد بحنان: طبعا يلا تعالى نروح
آسر جيه يركب علشان يسوق
مراد بخوف : طب ما تخليك انت و انا اسوق مكانك يلا اركب هنا و انا هسوق
و فعلا روحوا البيت و مشى راح القسم يعمل الإجراءات و البحث
فى المستشفى
سلمى بحزن: مفيش اى تحسن
يزن بحزن بص للحن اللى نظرها متعلق بالسقف و قال : الدكتور مش عارف يعمل حاجة و مفيش استجابة
سلمى بصت لها بحسرة و قالت: خير خير بإذن الله هتبقى كويسة
يزن : سلمى ممكن تفضلى هنا معاها لحد ما اروح الصعيد مشوار سريع و اجى
سلمى بابتسامة: اكيد بس متنساش نفسك بالله
يزن بضحك : اللى فاهماني حاضر مش هتأخر متقلقيش علشان جاسر مش هيسيبك هنا كتير
سلمى بزهق : جاسر و زفت امتى اخلص منه بقى انا زهقت
يزن بخبث : عن قريب يا قلبى يلا سلام
سلمى بحب : سلام
فى بيت الراوى
آسر دخل وجيه يطلع على فوق وقفه صوت فاطمة ي
فاطمة بلهفه: كنت فين يا بنى و كملت بخوف : انت كويس مالك
آسر بخنقة : مفيش مزاج اتكلم معاك فى حاجة يا مرات ابويا سيبنى فى حالى و بلاش تعملى فيها خايفة عليا انا فى اوضتى مش عايز حد يجيلى سامعه و طلع على فوق
فى السعودية
باسم بابتسامة : ممكن تقبلي مني الهدية دى
مهرة باستغراب: بمناسبة
باسم بحب : من غير مناسبة اعتبريها عربون محبه
مهرة بابتسامة اخدتها و قالت : شكرا يا سيدى
باسم بفرحه : ضحكة يعنى قلبها مال
مهرة بحده : باسم احترم نفسك
باسم بخوف مصطنع : حاضر
مهرة حاولت تخفى ابتسامتها و قالت بشئ من الجدية : عن اذنك علشان عندى شغل
و مشيت
دخل آواب بلهفة و قال بنداء: طنط فاطمة يا طنط
فاطمة : فى ايه يا بنى
آواب : آسر فين
فاطمة ياستغراب: فوق فى اوضته و قال محدش يزعجه
آواب طلع على فوق و هو بيقول : ماشى من عيونى
فاطمة بغلب : يا بنى تعالى هنا
آواب دخل فجأة أوضة آسر
آواب : ايه يا برو
آسر بحده : ايه يا بهيم داخل زريبة مش تخبط
آواب بتمثيل الراحه : الحمد الله قرب على آسر و هو بيقول مراد كلمني و كمل بتريقة و قال روح شوف آسر يا آواب ليعمل فى نفسه حاجة أصله مكتئب و اهئ اهئ اهئ
آسر برفع حاجب: اهئ اهئ اهئ اطلع برا يا حيوان
آواب قعد جمبه و قال بجدية : مالك يا بنى مضلم الأوضة و قاعد و لا كأن ميتلك ميت
كمل بغمزة الحوار فى بنت ولا ايه
آسر بحزن: حاجة زى كدا
آواب بدهشة: بتتكلم جد
آسر: امممم بابا جيه
آواب بسرحان : اه
آسر بتساؤل : و أسد
آواب بنفس السرحان : فى مهمة
آسر خبطة بخفة و قال : مسهم فى ايه
آواب : مهره
آسر بصدمة : مين يا عنيا
آواب : البنت دى مهرة اللى أسد قال اسمها صح مين مهرة
آسر بتنهيدة: مش وقته يلا علشان الغدا
و نزلوا لقوا الكل قاعد عدا أسد عدى اليوم بدون ذكر أحداث
جيه الساعه ٢ بليل
أسد داخل بتعب البيت بعد المهمة لقى حاجة جاية عليه من فوق بسرعه و صوت بيقول : حرامى حرامى حرامى
و نكمل بعدين
اعذرونى البارت قصيرة انا عارفة بس يدوبك بعرف اكتب و بحاول على قد ما اقدر انى انزل يوم و يوم
حرامى ايه
وصوت مين
مهرة حبت باسم و لا لا
آسر هيلاقيها و لا لا
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية اليمن)
