رواية الواقع الفصل الثالث عشر 13 بقلم فاطمة الدمرداش
رواية الواقع الجزء الثالث عشر
رواية الواقع البارت الثالث عشر
رواية الواقع الحلقة الثالثة عشر
الشخص المجهول: مش ناويه تردى الحقوق لاصحابها ولا اردها انا بطريقتى
نرمين: هردها ازى بس
هييقى اى منظرى قدامهم وخصوصا انتصار انا عذبتها الفترة الفاتت
الشخص المجهول: على رأى المثل الحقيقه مرة
وكدبك وخداعك ده مش هينفعك
ودلوقتى ف خلال يومين لو مروحتيش وقولتى للكل
انا هتصرف وشوفى بقى اى الهيجرالك
نرمين: بزعيق انت عرفت منين مين قالك
الشخص المجهول: ايوه المفروض اعيط وتوسل ليكى واقولك انا اسف واعترف
فوقى يانرمين هانم.
وقفل الفون
نرمين: اتصرف ازى انا لو نطقت بحرف انتصار هتقطعنى وترمينى لكلاب السكك
المشكلة ان محدش يعرف اصلا الى عملته ده غير انا وبس
فكرى يانرمين مين كان معاكى وقتها
مى خدى هنا
مى: نعم يا الاء
الاء: انا عطلت الكاميرات كلها يالا نبدأ بقى الخطه
مى: بتردد مش مشكله ممكن يعنى ناجل الموضوع او بمعنى اصح مافيش داعى خلاص يعنى يمكن بتزعق عشان مصلحتنا
الاء: نعم نعم وده اى اصله بقى يعنى انا من الصباح على رجلى وبلف من هنا وهنا عشان الخطه تمشى وأنتى تقوليلى مش لازم.
مى: بس انا موعدتكيش بحاجه
الاء: تمام براحتك بس لما اروح لسارة واقولها انك كنت بتبيعى كل الورق المهم لشركة التانيه وتترفدى ده بعد طبعا ما اى سارة هتقطعك
انا مش محتاجه اعرفك انى سارة ممكن تعمل فيكى اى
مى: انتى طلعتيلى من اى مصيبه
الاء: سبحانه بقى ادى الله وادى حكمته مش يمكن اكون ضربه ليك عشان افوقك انك متطلعيش اسرار شغلك
مى: يا سلام هتعمليلى فيه شيخه ما انتى رايحه تلبسى المسكينه دى حاجه هى معملتهاش
الاء: ايوه عاندى فيا على قد ما تقدرى
شكلك عايزة تباتى فالسجن
مى: بغضب ربع ساعه وهجيب مفتاح الخزنه
الاء: طيب كان لازمته اى بس الكلام الكتير الفات ده طالما انتى هتجيبى المفتاح من الاول
مى: متعصبنيش اكتر من كده
الاء: اهى سارة طلعت بسرعه ادخلى
مى: تمام
دخلت مى وبدأت تدور ف كل حته على المفتاح وبعد فترة من البحث لقيت المفتاح
سارة بزعيق انتى بتعملى اى فمكتبى يامى
مى: بخوف انا انا كنت مبعملش حاجه والله
اصل مكتبك الورق فيه متلغبط جامد وانا قولت اعمل حاجه عشان انتى بتقوليلى انى مش بعمل حاجه غير لما تقوليلى
سارة: بابتسامه طيب اهو بدأنا نتعلم حاجه كويسه
مى: اخدت نفس عميق انت معلم واحنا نتعلم ولا اى
سارة: بضحك طيب ياستى يالا على مكتبك
مى: تمام
وقفلت الباب وراها
ـــــــــــــــــــ
الاء: اى التاخير ده كله
مى: اى كنت بدور هو انتى فاكرة كل حاجه بالساهل
الاء: تمام انا عايزاكى تشغلى المدير شويه عبال ما اجيب الفلوس
مى: ماشى متقلقيش
دخلت الاء: الاوضه ببطئ وفتحت الخزنه وأخدت الفلوس وطلعت بسرعه البرق
مى: هاا عملتى اى
الاء: جبت الفلوس
مى: طيب هنعمل اى دلوقتى
الاء: هتدخلى تقوليلها ان ف حد مستنيكى واهو المدير دخل المكتب وانا سبت الخزنه بابها مفتوح عشان يلاحظ بسرعه
مى: حاضر هروح اعمل القولتى عليه
استاذة سارة ف حد بره عايزك
سارة: طيب ماتخليه يدخل
مى: ماهو مش راضى بيقول انه عايزك بره
سارة: طيب انا جايه
وبالفعل سارة بلعت الطعم وطلعت بره
لتدخل الاء وهى تتسحب زى الافعى وحطت الفلوس وجريت
المدير بزعيق وصوت عالى: مين دخل مكتبى
الفلوس راحت فين
الاء: انا شوفت سارة بتاخدهم
المدير: مستحيل وانتى مين انا اول مره اشوفك اصلا
مى: لاهى مش بتكدب ولو مش مصدقها ادخل المكتب عندها
ــــــــــ
سارة اى الاستهتار ده بجد يعنى ف حد بره وف الاخر ملاقيش حد
يالهوى اى الفلوس دى ده عليه ختم مستر اشرف
اشرف: اخر وحده كنت اتخيل انك تعملى كده ياحراميه
سارة: بصدمه ح مااعرفش حاجه
اشرف اطلب يبنى البوليس
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
الرواية كاملة اضغط على : (رواية الواقع)
