رواية الخدامة والبيه الفصل الخامس عشر 15 بقلم نوران هشام
رواية الخدامة والبيه الجزء الخامس عشر
رواية الخدامة والبيه البارت الخامس عشر
رواية الخدامة والبيه الحلقة الخامسة عشر
حياه بصويت:حمززززززززززه ابنييييييييييييييي
وريث اتخض وطلع يجرى نحيتها:فى ايه ماله حمزة
حياه بعياط:اب ابنى مش لقياه حمزة حمز ة اتخطف يا وريث ابنى هاتلييييي ابنيييي حمززززززه وطلعت تجرى على برا وركبت العربيه بتاعتها وجايه تمشى وقفها وريث
وريث:استنى انتى رايحه فين
حياه بعياط:وسع عايزة اشوف ابنى راح فييييين
وريث بغضب:انزلى يا حياه انزلى الا تعملى حادثه تعالى ندور عليه مع بعض
حياه حست ان عنادها مش هيكون ليه لازمه دلوقتى نزلت وريث هو اللى ساق
كانوا ماشيين فى مكان عامل زى الغابه كده كان فى اشجار كتير ووريث كان بيحاول يدوس فرامل مش عارف
وريث بتوتر وخوف على حياه:افتحى الباب يا حياه
حياه بخوف:ليه فى ايه
وريث:افتحى الباب ونطى مفيش وقت وفجأه سمعوا صوت عداد حاجه بيبوصوا ورا لقوا قنبله
حياه بخوف:ايه ده ديه قنبله يا وريث لازم ننط حالا
وريث بخوف وهو مش عارف يتحكم فى فرامل العربيه:نطييييي يا حيااااااه وفتح الباب وزق حياه
وفى نفس الوقت ده كان فى تله كبيرة وعاليه وكان خلاص على اخر لحظه
وريث بصوت عالى حياه سمعته:بحبكككككك يا حياااااه اشهد ان لا اله الا الله وأن محمدا عبده ورسوله وبم العربيه انفجرت ونزلت فى التله ديه
حياه بعياط وصوت عالى جدا:وريييييييييييييييييييث
—————————————-
عند البوص
كان قاعد حاطط رجل على رجل وبيدخن وقدامه حمزه مربوط وفاقد الوعى وجاله تلفون ابتسم
البوص:الو
الشخص (انا قولت ان كان فى موظف اللى كان شغال فى المصنع مع وريث هو ده اسمه فتحى):ايوه يا كبير كله تمام انت عايز البت فى حاجه
البوص بخبث:وماله نتسلى
فتحى:تأمر يا كبير
فتحى اتنكر كأنه راجل عجوز وراح لحياه اللى كانت فى نص الطريق وبتعيط وبتقول :وريث وريث وريث
فتحى:تعالى يا بنتى معايا
حياه بصت عليه ومتكلمتش وبصت على مكان التله
فتحى بخبث:تعالى يا بنتى معايا متخافيش
حياه بصت عليه ومتكلمتش وبردوا بصت على مكان التله تانى
فتحى زهق راح مطلع مخدر وحاطه على بق حياه وحياه كانت فقدت كل قوتها فمعرفتش تقاوم
فتحى مسكها من ايديها وجرها وراه وركب عربيه وطلع على مخزن البوص
—————————————–
عند زين
كان قاعد وهو ماسك صوره تيا فى ايده بدموع:يا ترا لسه فاكرانى يا تيا ولا خلاص نستينى ولو نستينى هتكونى نستينى بالسهوله ديه انا مش عارف انساكى يا تيا لانى محبتش قدك ولا غيرك يااااا رب شيل حبها من قلبى بقا وقعد يعيط ودموعه كانت بتنزل على صوره تيا
—————————————-
عند تيا
حست فجأه بوجع فى قلبها :ااااااه ايه ده انا اول مره احس بالوجع ده وقامت دخلت الحمام
بصت لنفسها فى المرايه وافتكرت زين ودمعت وبعدين مسحت دمعتها واتوضت ولبست الاسدال وراحت تصلى
سجدت وقالت بعياط:يا رب انت عارف انا عملت كده ليه يا رب انت الوحيد اللى حاسس بيا ماليش غيرك يا رب انا مش عارفه انساه ولا انسى حبه يارب شيل حبه من قلبى بقا علشان انا تعبت
خلصت صلى وراحت قعدت على السرير :يا ترا نسيتنى يا زين ولا لسه فاكرنى بس انت للاسف متعرفش انا عملت كده ليه
ونامت
——————————————
فى المخزن عند البوص
حياه كانت مربوطه وفاقده الوعى وحمزه جمبها وزيها بالظبط
حياه كانت بدات تفوق:اااااااه
بصت قدمها لقت شخصين قاعدين وحاطين رجل على رجل ولابسين اقنعه
بصت جمبها لقت حمزه قالت لفرحه:حمزه قوم يا حبيب امك قوم وحاولت تفك نفسها
البوص بخبث:تصدقى طلعتى مزه
حياه بخوف :انتوا مين وعايزين ايه
تمارا بخبث(بس حياه معرفتهاش علشان كانت متخنه صوتها وحاطه قناع على وشها): تؤ تؤ احنا مش بنحب الاسئله الكتير عايزين ندخل فى الموضوع علطول ولا تبدأ يا بوص انت
البوص بخبث وهو بيبص على حياه بشهو*ه:انا بقول ابدأ انا والكلام لسه هييجى وقام وراح مسك ايد حياه
حياه بصويت:ابعد عنيييي انت عااااايز ايييه اعاااااااا
البوص ضحك بخبث:هههههههههه صوتى كمان محدش هيسمعك وشدها بالكرسى من ورا وهيا مربوطه وبتحاول تقاوم وبتصوت
البوص دخلها اوضه كبيرة وفيها سرير والسرير ده عليه دم وفى جث*ه مرميه جمب السرير
حياه من بشاع”ه المناظر فقدت الوعى
البوص ابتسم بخبث:كده احسن
وقرب منها وفكها وحطها على السرير ولسه بيقرب منها سمع صوت عركه برا
طلع لقا اتنين من الحراس بتوعه بيتعركوا
البوص بغضب:ايييه دييييه يا بهاي”م انتوا بتعملوا ايييييه
حارس :يااا بوص هو اللى بدأ الأول
الحارس الأخر:لا يا بوص هو اللى بدأ
البوص بغضب:بس هو انا جايب عياااااال اختى اخرسوااااا انتوا الاتنين
الحارسين سكتوا على طول خوفا من غضب البوص
البوص دخل الاوضه على حياه لقا……
تفتكرا وريث هيموت ولا لا وايه اللى البوص شافه وايه اللى كان حصل لتيا
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية الخدامة والبيه)
