رواية حلاوة الحب الفصل الأول 1 بقلم بسملة حسن

رواية حلاوة الحب الجزء الأول

رواية حلاوة الحب البارت الأول

رواية حلاوة الحب الحلقة الأولى

وقفت ارتب الكتب بعد ما نضفت المكاتب الموجوده فى محل الكتب بتاعى..لفيت لما حسيت ب صوت ولد صغير بيضحك وبيقول”خبينى خبينى”
روان بإستغراب:فى اى!
الطفل ويدعى ريان:خبينى منه هيمسكنى
نزل ريان تحت مكتب روان وحاول يمسك نفسه من الضحك عشان ميطلعش صوت…دخل شاب طويل الهيئه
عمر:لو سمحت مشوفتيش طفل هنا او عدى من هنا
روان بدون صوت شاورتله نحيه المكتب..مشى عمر وشال ريان مره واحده ف صوت ريان بضحك
ريان:عرفت مكانى ازاااى
عمر وهو يدغدغه:بطل شقاوة ويلا نروح
ريان:مش قولت انك عاوز تشترى كتاب ياابيه
عمر:عندك حق
بص ل روان:انا اسف ياانسه على الازعاج هو كده دايما فاضحنى
روان بإبتسامه:لا ولا ازعاج ولا حاجه عادى
ابتسم عمر ليها وهو بيدور فى المكان على كتاب ما
عمر:فى كتاب نازل جديد عن الازهار النادره موجود هنا
روان:اها موجود لسه جاى لحسن حظك
غمز ريان ل عمر وهمس له:دى مزه اوى
فتح عمر عينه على وسعها:هشش اسكت
مدت روان ايدها ب كتاب الازهار النادره:اتفضل
عمر:ب كم
روان:80جنيه
مد عمر ايده فى جيبه طلع 100 جنيه وادهالها
روان:ثوانى هجيبلك الباقى
عمر بسرعه:خلى الباقى عشانك
روان بحده:انا مبخدش غير حق الكتاب يااستاذ اتفضل
خد عمر ال20 جنيه وابتسم لها: بالمناسبه انا عمر وده ريان
بصت روان على ريان:اسمك حلو يا صغنن
ريان:وانتى اسمك اى
ابتسمت روان:اسمى روان
ريان:انتى كمان اسمك حلو
عمر بص على ايدها بإستغراب بعدين بصلها:يلا ياريان نروح
شاور ريان ل روان:بااى
ابتسمت له روان: باى
مشى عمر وريان روحوا بيتهم
“محمد والد ريان وأخو عمر”
محمد:يلا ياريان عشان هنروح شقتنا
ريان:هاخد الشيكولاته من ابيه عمر واجى
كان عمر بيعمل ضغط فى حين دخول ريان عليه
ريان:ابيه هاخد الشيكولاته عشان هروح
وقف عمر لعب ضغط وقام شاله وباسه
عمر: ماشى ياحبيبى باى
ريان حضنه:بااى
‘روح محمد وريان وحبيبه والده ريان’
“فى الليل”
كان عمر قاعد على تليفونه لكن مش عارف يركز فى اى حاجه لان روان بتيجى على باله
عمر لنفسه:هو فى اى بقا مكنتش واحده يعنى وقابلتها النهارده..اووف بقا ياربى مش راضيه تطلع من بالى
قام لبس تيشيرت على بنطلون قماش اسود وخد مفاتيحه ونزل وتلقائيآ لقى نفسه قدام محل الكتب بتاع روان دخل كانت بتحط فنجان قهوه قدام شاب وبنت بيقرأوا كتاب ما
عمر:مساء الخير
بصت روان لمصدر الصوت كان نفس الشاب بتاع الصبح
روان:اتفضل اقدر اساعدك ازاى
عمر بتفكير:بصى والله انا مش عارف اى اللى جابنى هنا بس بما انى جيت ف هقرأ كتاب واشرب قهوه
اختار عمر كتاب وقعد وهى بدأت تعمله قهوه ساده زى ما طلب.. حطتها قدامه وقعدت مكانها على المكتب كان الولد والبنت قاموا مشوا
كانت قاعده بتكتب حاجه على الفون بتاعها رفعت عينها كان سرحان معاها
روان:احم احم
بص للكتاب تانى بإحراج وقال لنفسه:اتلم شويه
.
.
.
_هو انتى خريجه اى ؟
بصتله لما سمعته سأل السؤال ده
روان:انا كليه فنون جميله بس لسه بدرس
عمر:امم انا بقا فى تمريض اتخرجت خلاص وبشتغل
روان:اممم ربنا معاك
عمر:تسلمى على القهوه الجميله دى
دفع حق القعده والقهوه وقام مشى..قامت تحط الكتاب مكانه لكن اتنفضت بخوف لما سمعته مره واحده بيقول
عمر:اى حكايه الخاتمين اللى فى صوابعك دول؟!