رواية احببت ذات النقاب الفصل الثاني 2 بقلم كنوز قرآنية
رواية احببت ذات النقاب الجزء الثاني
رواية احببت ذات النقاب البارت الثاني
رواية احببت ذات النقاب الحلقة الثانية
قعدوا يتفرجوا على اللاب توب على قصه سيدنا عيسى عليه السلام
هانى:ناهد تعرفى ……
نظر إليها وجد أنها نامت على أيده سانده على كتفه
ابتسم بحب ليها
هانى:وبعدين معاكى هتودينى على فين
واخدنا نميها على السرير وخرج برا البيت
بعد مرور وقت استيقظت ناهد من نومها
ناهد:اه شكلى نمت كتير حد ينام فى نص النهار يلا هقوم اصلى العصر بس فين هانى
خرجت من غرفتها وعينيها بتتفقد المكان تبحث عن هانى فلم تجده
ناهد:يا ترا راح فين خلاص هدخل اصلى وهو اكيد راح مشوار وجاى
صلت ناهد فرضها وجلست تقرا وردها فى القرآن وعندما انتهت ظلت قلقه بسبب عدم وجود هانى
ناهد بقلق :طب اعمل ايه دلوقت حتى ماعيش رقمه يارب
طيب هقوم اعمل غدا على أما يجى
مر وقت طويل وانتهت ناهد من تجهيز الغدا ولكن لا فائده فكان الوقت تعدى الثامنه مساءا ولم ياتى بعد
كادت عيناها أن تدمع ولكن تسمع خبط على الباب
طق طق طق
ناهد مسحت دموعها وجريت تفتح الباب بلهفه ودموع:هانى انت كنت فين
هانى:أهدى فى ايه كنت بجيب لك هديه وخرجت شويه مع صحابى انا اسف يا قلبى وخدها فى حضنه ويلمس على شعرها بحان انا اسف خلاص مش عاوزه اشوف الهديه
ناهد بلهفه :فين
هانى:سبحان الله فوقنا دلوقت
ناهد بتلعثم :خلاص مش عاوزاها
هانى بضحك:بهزر معاكى يا قلبى خلاص خدى انى
ناهد بفرحه:ايه دى سلسله وعليها أسمى كان نفسى فيها من زمان شكرا شكرا ربنا يديمك ليا
هانى نظر إليها بتمعن وفرح من فرحتها ولكنه مصدوم من كلامها
ناهد خدت بالها أنها زودتها وهما اصلا مش هيفضل معاها : انا اسفه اندمجت بس بسبب الهديه
هانى:واسفه ليه انا الا اسف انى مش شايف الهديه الا ربنا بعتهالى وهى انتى ايه رايك نبدا بدايه جديده
ناهد بفرحه:انت بتتكلم جد
هانى بضحك:هرجع فى كلامى
ناهد:لا وحضنته بدموع ومش مصدقه
هانى بفرحه ولكن الدموع فى عينه :ايه مش هناكل ولا معملتيش اكل
ناهد:لا طبعا عملت
وضعت الاكل وجلسوا
بدا هانى ياكل
ناهد:ايه رايك
هانى عارف الاكل زياده ملح اوى بس بين أنه كويس:حلو تسلم ايدك بس انتى زى الشاطره كده روحى هاتيلى عصير من التلاجه
ناهد:حاضر
عندما دخلت ناهد المطبخ وضع الاكل المملح كله على طبقه
هانى:تسلم ايدك يا حبيبتى
ناهد:ايه ده انت هتاكل كل ده
هانى بضحك:اه فى مانع
ناهد:لا طبعا بالهنا
فى سرها دا ناقص ياكلنى وضحكت بخفه
هانى:سمعتك لمى لسانك بقه
ناهد:ننننى اكل انا ايه دلوقت
هانى:خدى كلى ده
نظرت ناهد للطبق بس انا ما كانش من دا
هانى:وانا الا هاكل ده
ناهد:بالهنا بعد كده هعمل بزياده
هانى بخوف:لا بلاش
ناهد:اشمعن
هانى:لا أصل قصدى اعملى اكل نوع تانى مش هناكل ده علطول يعنى
ناهد بضحكه خفيفه :اه طبعا😅ماشى
دخلت ناهد تودى الاكل المطبخ وهى خارجه سمعت هانى بيكلم حد
هانى:ايوا يا حبيبتى لا ناهد ايه دى آخرها معايا يوم بس اخد الا انا عاوزه يا قلبى وضحك بمكر
ناهد وقفت مصدومه ووقعت أغمى عليها ووقع الطبق من يدها سمع هانى
هانى:ايه ده فى ايه طب اقفلى دلوقتى
جرى بسرعه على المطبخ
هانى:ناهد حبيبتى اصحى وظل يفوق فيها دخلها الغرفه ووضع برفان على يده ليفوقها صحيت ناهد أخدها فى حضنه خوف عليها
هانى بدموع :قلبى حبيبتى فى ايه الا حصل
ناهد والدموع تمتلئ فى عينها :…..
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية احببت ذات النقاب)
