رواية أميرتي الفصل الرابع 4 بقلم منار همام
رواية أميرتي الجزء الرابع
رواية أميرتي البارت الرابع
رواية أميرتي الحلقة الرابعة
جلال اتنهد: الصراحه انا بحبها.
جلال: وبتسال ليه اب يعمل كدا اكيد كان حاسس بحبك ليها وعارف ان حمها ومصلحتها معاك
جلال: انا هتكلم معاها والى هى عايزه هيحصل لو عايز ابيع كل حاجه ودهملها فلوس
المحامى: شوف برضو انتوا هى قراركم اي وانا معاكم
جلال: تمام هبقا ابلغك
المحامى مشي ودخل حسن
: خلصت الشغل الى قلتلى عليه يا باشا
جلال: لو عندك شغل في القسم بتاعك روح
حسن: لا واخد اجازه هتعمل اي تانى
جلال: هراجع الحسبتات الى طلعتها المزارع لو عايز انزل شوط على المزارع يبقا ياريت
حسن: تمام انا خليت حامد يعملى كوباية شاى اشربها وهروح
عند غادة قاعده هى وأميره
اميره: حسن
غاده ضحكت: يعنى يوم ما تتكلمي تقولى اسمه ماله يا ستى حسن
اميره: عايزه حسن
غاده: هو في الشغل دلوقتي عايزه اي وجبهولك
اميره: عايزه مالك
غاده: طيب اتصلك بيه
اميره: عايز حسن
غاده رنت على حسن
.حسن: في حاجه يا غاده
غاده: اميره عماله تقول عايزه حسن ومش عارفه اعملها اي او هى عايزه اي
حسن اتنهد: هتيلها غيار وفوطه صحيه من عندك يا زهره معلش وهى هتعرف تكمل لنفسها
زهره فضلت متنحه شويه لحد مستوعبة
وردت بخجل: حاضر
حسن: ابقي رنى عليا تانى وقليلي عملت اي ووعى تنسي تاكليها يا زهره هى ممكن تنسا انها جعانه اصلا و ماكلش كل شويه قليلها جعانه
غاده: حاضر…. غاده قفلت معاه وبصت لأميره
: طيب مش تقولى ظروف يا بنتى بدل كسفتى دى
أميره: حسن جاى
غاده: هطلع اجبلك الحاجه… غاده طلعت اول ما طلعت هدير دخلت واميره رجعت لورا بخوف
هدير قربت منها: اي خايفه ليه هى دى الى فضلها عليا بقا يفصل وحده مجنونه على بنت خليل باشا… مالك يا بت بترجعى لورا كدا اقفي
أميره بدموع: حسن
هدير: دى انتى بجحه وعملالى فيها عبيطه ما هو مش هيبص لوحده زيك تلاقيكى بتصتعبطى وراميه بلاكى عليه
أميره بصوت اعله: حسسسن
هدير: هش هش يخربيتك هتفضحينا
هدير اول ما حست بغاده نازله طلعت
غاده دخلت
: في اي
اميره ساكته
: تعالى جبتلك الحاجه… هتعرفي تستخدميه
اميره خدت الحاجه ودخلت الحمام
بليل
حسن وجلال قعدوا بتعب
غاده: اجبلكم العشاء
حسن: فين اميره يا غاده
غاده ابتسمت: بتاكل جوه في المطبخ
حسن: شكلها هتتعود عليكى بسرعه
غاده: وانا حبيتها اوى
جلال: احنا وكلين برا انتوا اكلتوا
غاده: انا أكلت شويه صغرين وستنتيكم
جلال: طيب اعمليلي كوباية شاى وتعالى المكتب عايزك
غاده بستغراب: في حاجه
جلال: لا متقلقيش
حسن: طيب معا نفسيكم بقا
جلال: ايوه يا خويا رحلها
حسن: طيب ما انا هرحلها امال هروح فين
جلال: غور يلا
حسن راح المطبخ لقيها بتاكل
: اخد حته
أميره ابتسمت ومدت ايدها وحسن كل من ايدها
حسن: الاكل احله من ايدك
اميره وحسن اكلوا وحسن خدها وتجهوا لاوضتهم
هدير واقفه على السلم وندهت
: حسن
حسن بصلها بحزن وحس انه هيقصر معاه
: حاضر يا هدير هنيمها وهجيلك
في المكتب
جلال: دلوقتي والدك كاتب كل حاجه بإسمى انا مش عارف عمل كدا ليه بس المهم ان شرط اساسي في القعد انى لو فكرت ارجعلك كل حاجه تانى هتروح لحسن انا فكرت ازى ارجعلك نصيبك غير بإنى ابيع نصيبك ودهملك فلوس او اشتريلك بيهم ارض بإسمك
غاده: ومين قالك انى عايزه ارجع الارض
جلال: دى ارضك يا غاده ازى مش عايزه ترجعيه
غاده: والدى كتبهم بسمك لانه اكيد عنده ثقه فيك وانا زيه عندى ثقه فيك
جلال ابتسم غضب عنه
: احم انا حاسب كل جنيه طلع من نصيبك في الارض وبشتريلك بيهم ارض كمان يعني نصيبك اضاعف اضاعف
غاده ضحكت: حرام عليك وكنت عايز تشيلنى همهم ما انا قاعده مكانى اهو وارضي بتزيد حد لاقي كدا
جلال ضحك: قولى كدا بقا مش عايزه تتعبي ترتاحى انتى وترمى الحمل كله على جلال الغلبان
غاده برقه: جلال لو كانون الارض بتتعبك وشايل همهم إجرهم
جلال: متخفيش كله تمام
غاده: خلاص عايز حاجه قبل ما انام
جلال بحب: تبصحى على خير
غاده: وانت من اهله
غاده اتجه لاوضتها لقيت حسن طالع من اوضتة أميره
حسن: معلش يا غاده ممكن تنامى مع اميره النهارده
غاده: انت مش هتنام معاها
حسن: لا مش عايز احسس هدير انى قصرت معاها من اول يوم جات فيه أميره هى ست واكيد صعبان عليها
غاده: خلاص متشلش هم
حسن: خدى بالك منها
غاده: حاضر
فوق
هدير: مش فاهمه اعمل اي يعني
ام هدير: بصي البت دى لو بتمثل هتلاقيه بتحاول تاخد حسن منك يعني هتلاقيه شويه وطالعه وراه تخطبط عليه بتنده عليه المهم علشان ينزل من عندك بس انتى جننينه هااا خليه ميشفش غيرك وقلتلك ميت مره بطلى الزفت الى لتخديه علشان تقدرى تبقي ليكى جدر في البيت طول ما انتى مش معاكى العيل هيرميكى الوحده بتمسك جوزه بلعيل
هدير: يوووه يا ماما انا لسه صغيره وعايزه اعيش سنى الخليفه بعدين وهو مش هيعرف يعنى انا مفهماه ان العيب منه علشان كدا متحمل
ام هدير: والله اشك ان الحوار دا داخل عليه اصلا دا ظابط يعني دبت النمله يعرفها.
هدير: لا يا ماما هو معرفش ولا كان طلقنى ومستحملش وجودى
ام هدير: طيب وعملى زى ما قلتلك ماشي
هدير: حاضر
هدير قفلت وحسن دخل
حسن: معلش اتاخرت عليكى بس اميره مش بتعرف تنام لوحده
هدير: ما انت كنت بتسيبها بلايام وليل ولا دلوقتي بس الى بقيت مش بتنام لوحده
حسن خد نفس: انا مفيش ليله نمت غير لما اتاكدت ان اميره نايمه.
هدير: خلاص يا حسن مش هنضيع ليلتنا في خناق انت وحشتنى
تانى يوم حسن صحى على خبط جامد و صوت اميره بتقول حسن… قام بلهفه وفتحلها الباب وخدها في حضنه
: في اي مالك يا حبيبتى.
اميره: جعانه
حسن: كل دا علشان جعانه تعالى نفطر سوى
حسن خدها ونزل وهدير بتبص عليهم بغضب
: ماشي… ماشي يا حسن
تحت في المطبخ
غاده ضحكت: هى برضو طلعتلك قلتلها انك شويه وهتنزل
حسن: دى برحتها تعمل الى يعجبها
غاده: ماشي يا سيدى
جلال جه من وضربه على إفاه
: خفف رومانسيه يا اخويا البت سنجل قدامك
حسن ضحك: اااه خليكم انتوا الاتنين كدا.
جلال: مين قدك يا عم ما انت متجوز اتنين
غاده بضيق: انت عايز تتحوز اتنين
جلال ابتسم: هى وحده بس ببنات الدنيا كله
حسن: طيب بقولك ايه انا جعان والبت الغلابنه دى طالعه تعيط ليا وتقلي جعانه يا جاحده
غاده: يا خرابي هو انا اقدر خمس دقايق ويكون الاكل جاهز
بعد وقت
حسن: خدى بالك منها يا غاده
غاده: يعم متقلقيش مش موشح كل يوم دا
جلال: الصراحه حقه يخاف عليها هى عايشه مع اي حد دى هدير
غاده: يلهوى بس لتسمعك
جلال رفع حاجبه: ما تسمع هو انا هخاف
حسن: يلا يا عم يلا انت ناوى على الشر كدا ليه النهارده
جلال: ولا شر ولا حاجه يا عم
فوق
ام هدير: وانتى ناويه على اي يا فالحه
هدير: انا هتصرف معاها العقربه دى هى كدا كدا بنت مجنونه وهعرف اخلص عليها بكل سهوله
ام هدير: ورينى يختى لما اشوف شطارتك… دا بنت عمك متجوزه دكتور قد الدنيا وببتمنالها الرضه ترضا من يومين وخدها غردقه و مفسحها وانتى الاسم ظابط على الفاضي مطلعنش من وراه بحاجه
هدير: مش تختيارك دا يا ماما وفضلتى تقولى دا ظابط وببتعمله الف حساب
ام هدير: ما انا كلامى صح يا بت انتى الى مش عارفه تخديه تحت جناعك شفتى لما العقربه التانيه وخده تحت جناحه بيعملها ازى
هدير: خلاص يا ماما اقفلي دلوقتى
هدير قفلت مع امها ونزلة تحت
غاده: يا اميره تروحى فين حسن في الشغل دلوقتي كمان ساعه وهيجى هشغلك الكرتون وطلع انضف اوضتى يلا خليكى شاطره
اميره لوت وشه بضيق
غاده شغلتلها التلفزيون
: حسن قال لو قعدتى شاطره هيجبلك حاجه حلوه
اميره قعدت قدام التلفزيون وغاده طلعت هدير قرب ننها بخبث
: عايزه تروحى عند حسن
اميره بصتلها بنتباه
هدير: حسن لسه متصل عليا من شويه وقلي خلى اميره تطلع انا برا وجيبلها حاجه حلوه
اميره طلعت بلهفه على برا
هدير اتصلت بالبواب
: خلى البت الجديده تطلع والفلوس خمس دقايق وتكون عندك وقفلت
بعد وقت حسن دخل على المطبخ
: امال فين اميره
غاده: بره بتسمع كرتون
حسن: مفيش حد برا
غاده: ازى انا سيبها برا
حسن طلع: مش هنا يا غاده
غاده طلعت معاه بخوف
: امال راحت فين
حسن صوت عالى
: اااااميره
مفيش رد
حسن: راحت فين
جلال طلع على الصوت
: في اي
غاده: مش لقين اميره
جلال: اكيد في مكان بتلعب
غاده: طيب كل واحد يدور في حته
الكل فصل يدور
حسن : مفيش حاجه ملقتهاش… انا هتججن
جلال: اهدى بس هنلاقيها انا قلت لراجاله بتاعتى تدور عليها فى البلد
حسن: لا انا مش قادر هطلع ادور عليه
حسن طلع وجلال طلع وراه وقبل ما يفتح الباب لقيها داخله مع راجل
الشخص: اهى يا جلال بيه
حسن خدها فى حضنه
: حرام عليكى يا اميره وقعتى قلبى طلعتى ليه
اميره: هى الى قلتلى
حسن بعد وشها
: مين الى قلتلك يا حبيبتى
اميره: جعانه يا حسن
حسن: تعالي يا حبيبتي تعالى
حسن خدها ودخل جوه
غاده بدموع: اسفه والله حقك عليا انا السبب يا ريتنى ما سبتها لوحدها
حسن: محصلش حاجه يا غاده الحمدلله انها بخير… حطيلها بس تاكل
جلال: حطيلنا كلنا
بعد شويه قاعدين كلهم على السفره بياكل
جلال بهدوء: غاده بلاش تتقلي في الاكل معدتك ببتعبك بليل
غاده: مش قادره الصراحه انت عارف انى بحب الاكله دى اوى
جلال: كلى بس حاولى تتخفى وبقي خدى الدوا بتاعك
غاده: حاضر
حسن: يلا يا اميره علشان ننام
في الوقت دا كانت نازله هدير
: وانا يا حسن
حسن بهدوء: انا كنت معاك امبارح والصراحه مش ناوي اسيب امير تانى
هدير بدموع: ماشي يا حسن… وطلعت
جلال: حرام عليك يا حسن دى ست برضو
حسن: انت مش فاهم حاجه يا جلال
جلال: انت حر يا حسن اعمليلي شاى يا غاده
بليل
اميره بتهز في حسن جامد فتح عنيه
: في اي يا حبيبتي
اميره سحبت ايده وراحو اوضة غاده الى كانت نايمه وماسكه بطنه بوجع
حسن بخوف: غاده مالك في اي
غاده: بطنى بتقطع عليا يا حسن وجعانى اوى
حسن سعدها تلبس هدومه علشان اخوها في الرضاعه
جلال صحى على الدوشه وشاف حسن شيلها
: مالها حصلها اي
حسن بقلق بخوف: معدتها تانى يا جلال هات اميره وتعاله وراى
حسن طلع وجلال وراه
هدير باصه عليهم من البلكونه
: احسن إن شاءلله تموتى
في المستشفى
حسن بيحرك ايده على شعرها بحنيه
: احسن دلوقتي
غاده بتعب: ايوه
حسن: طيب مش جلال قلك بلاش اكل علشان معدتك
غاده: كان نفسي في المكرونه يا حسن
حسن باس راسها بحب اخويا
: طيب ما النتيجه اهى قدامك
الباب خبط وحسن غطاله شعرها
: دا اكيد جلال
جلال دخل وبصله بهدوء نظرت عتاب
حسن: هروح اشوف اميره علشان قاعده لوحده برا
حسن طلع
غاده: جلال انا
جلال: هشش مسمعش صوتك
غاده بدموع: انت زعلان منى والله كان نفسي فيها
جلال قلبه ورجعه عليها
: طيب ما انا محزرك تكلي قليل وتشربي الدوا.
غاده: الدوا رحت اشربه لقيته خلص مهنش عليا اصحيك
جلال: كمان… يلا علشان هنخرج دلوقتي
غاده: لسه زعلان
جلال: هتجوز وهعرف ازى اتصرف مع موضوع عكك في الاكل دا
غاده بخجل: ماشي
جلال ضحك: اي مكسوفه ليه ما انا طول عمرى بقولك انك مراتى
غاده: هو فين حسن اتاخر ليه
جلال اهربي اهربى
في البيت
حسن: انا واميره هنام معاها متخفش عليه وروح نام
جلال: خد بالك منها يا حسن
حسن: حاضر والله يلا يا عم عايزين ننام
جلال: طيب يا زفت
تانى يوم
حسن بهدوء: عملتى الى عملتيه ليه
هدير: مش فاهمه
حسن: افهمك انتى الى خليتى اميره تطلع برا البيت
هدير بخوف: لا هى طلعت النفسها
حسن: هدير… انا مش عيل انا ظابط وعارف كل حاجه سبتك بس لما تيجيبي اخرك وموضوع البرشام دا انا عارفه
هدير بخوف: برشام اي
حسن: انتى عارفه يا هدير وانا مش محتاج اقولك
هدير: حسن انا
حسن: انتى طالق طالق يا هدير
ندير بغضب: بطلقنى علشان وحده مجنونه دى متسويش ضافرى
حسن: دى انضف واحسن منك مليون مره
هدير: ماشي يا حسن ماشى… ونزلة وهى نازله كانت اميره طالعه حطت رجلها تحتيها وقعت اميره من على السلم
حسن: اميره
غاده كانت طالعه من المطبخ
: ياااا لهوى اميره
جلال قامن طلع
بعد وقت في المستشفى
الدكتور: الحمدلله هى كويسه والجنين كمان كويس
جلال وغاده : جنين
حسن بلهفه: طيب وهى يا دكتور هى حصلت معاه حدثه قبل كدا واثرت على مخه والدكتور قال لينا اى مضعفات تانى حلتها هتسوى
الدكتور: لا بالعكس الوقعه دى جات لمصلحتها هى رجعت طبعيه
حسن بفرحه: الحمدلله الحمدلله
الدكتور: تقدرو تدخلوت تشفوها
حسن دخل بسرعه
امير بتعب: حسن
حسن: عيون حسن
اميره: انا حامل في ابنك يا حسن سمعت الدكتور بيقول كدا
حسن: ايوه يا حبيبتى
بعد مرور ست شهور في فرح غاده وجلال
حسن بحب: جاهزه
اميره: ايوه جاهزه هو الفستان ضيق شويه علشان بطنى بس هانت اهى
حسن: زى القمر يا حبيبتى..
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية أميرتي)
