رواية أحفاد المنشاوي الفصل السابع والعشرون 27 بقلم ندى الشيمي
رواية أحفاد المنشاوي البارت السابع والعشرون
رواية أحفاد المنشاوي الجزء السابع والعشرون
رواية أحفاد المنشاوي الحلقة السابعة والعشرون
*فى المستشفى*
معتز : دكتور هو ابنى حصلة ايه
الدكتور : معتز بيه اهدا كده وادعيلة هو عنده نزيف داخلى وكسور فى ايده ورجلة بسبب الحادثة وهو دخل فى غيبوبة تمر ٢٤ ساعة على خير وبعد كده نطمن
صفاء : اه ه ه يا أبنى 😭😭😭
معتز : طيب ي دكتور😞
رزان تقول لنفسها : 😥كل ده حصله بسببي لو حصله حاجة انا مستحيل اسامح نفسي 😭💔 يارب قومهولنا بالسلامه
تفاجأت رزان بدخول..
*فى المطار*
هشام كان خلفها وحط كف ايده على كتفها وقال : بتبكى ليه دلوقتى قومى
يارا بفرحة : هشام 😍
اخذته بالح’ضن
يارا : انت مش هتسافر !!
هشام : مش هقدر اسيبك
يارا تذكرت حادث اخاه : هشام فى خبر مش كويس
هشام : خير فى ايه
يارا : مروان عمل حا’دثة
هشام اتصدم : ايه طيب يلا بينا في اى مستشفى
يارا :فى (…….)
*فى المستشفى*
جاسمين دخلت المستشفى وتفاجأت رزان ب وجودها والجميع مستغرب من تكون هذة الفتاة انهم رئوها فى الحفل فقط
جاسمين ببكاء حقيقى وخوف عليه : مروان فين ايه اللى حصلة قولولى فينه
معتز : مين انت ومروان فى اوضة العمليات
جاسمين نظرت ل رزان بكره وغضب: كله بسببك اللى حصل ل مروان دا بسببك انتى
صفاء : مين انت ومتعليش صوتك على واحده من بنات المنشاوى فاهمة
جاسمين نظرت لها ببراءة : انا ام حفيدك من مروان ي ماما
صفاء ضر’بتها قل’م او’قعها ار’ضا : اخرجى بره ومشوفش وشك تانى سامعة
معتز : اهدى يا صفاء لما نتأكد من الكلام ده قومى فهمينا تقصدى ايه بكلامك ده
جاسمين ببكاء : ااناا حامل فى ابن مروان
*فى هذة اللحظة دخل هشام ويارا*
صفاء بفرحة: هشااااام 😃
هشام حضنها بحب : رجعتلك متخفيش بس طمنونى على مروان حصله ايه
معتز قال له اللى قاله الدكتور صفاء ذهبت الى يارا : انا مش عارفة اقولك ايه كلمه شكرا انك رجعتيلى ابنى قليلة والله🥺
يارا : متقوليش كده يا ماما مفيش شكر بين البنت وامها
اخذتها صفاء فى حضنها وقبلت جبينها
هشام : جاسمين !!! ايه اللى جايبك هنا
معتز : انت تعرفها ؟؟
هشام : ايوة دى واحده من الشلة الزبالة اللى كان متعرف عليهم 😏
معتز : والله انا عايز دليل على اللى بتقوليه غير كده مش هسمع
جاسمين : عندى دليل وعطيتة ل رزان وهى كانت عارفة من الاول
*الجميع نظر الى رزان وفى اعينهم اسالة كتير*
صفاء : رزان انت فعلا تعرفى الموضوع ده
رزان : 😞
صفاء : وليكى كد ايه عارفة ومخبية علينا
رزان : انا كنت عيزاه هو اللى يقولكم علشان لو عنده تبريرات للى حصل
صفاء وجهت كلامها ل جاسمين : هاتى الصور
جاسمين : مش معايا دلوقتي
هشام بغضب : وانت لو بتحبيه بجد كنتى صورتيه وانتو فى الوضع اللى يثبت كلامك
جاسمين بدموع تماسيح : اه علشان مكنش حد هيصدقنى ولازم يكون عندى دليل
هشام مسكها من ايدها بغضب : تعالى معايا
جاسمين : اه براحة هنروح فين
معتز : براحة ي هشام واخدها على فين
هشام : هوديها عند دكتورة نسا هنا فى المستشفى واشوف ابن اخويا بنفسي
*ثم نظر اليها نظرة جعلتها تتجمد مكانها*
رزان : هشااام
هشام نظر لها
رزان : مروان قلبه وقف
هشام : 😳
معتز ذهب لينادى على الدكتور بسرعة ولكن هشام لم ينتظر الدكتور ودخل الى مروان وعمله ضغط بإيده على قلبة واخذ يكرر الضغط بيده على منطقة القلب بقوة شديدة *فى هذه اللحظة دخل الطبيب وابتعد هشام بعد ان رجع ضربات قلب مروان بإنتظام ثم كشف الدكتور عليه وخرج*
الدكتور : لولا استاذ هشام كان زمانه بين ايدين ربنا
معتز مسك الدكتور من لياقتة بغضب : ازاى مستشفى كبيرة زى دى ومفيهاش ممرضة او دكتور جمبة انا هرفدكم كلكم
الدكتور : انا اسف بالنيابة عنهم وانا بذات نفسي اللى هتابع حالتة
كمال اخذ والده بعيدا عن الدكتور
كمال : اللى حصل ده ميتكررش تانى
الدكتور : امرك استاذ كمال
*جاسمين ذهبت بسرعة من ساعت ما هشام ذهب الى اخوه*
*فى منزل سهير صديقة صفاء*
نورا : وانا مش عايزة اتجوزة يا ماما
سهير : يا هبلة دا هيعيشك فى نفس مستواكى ونفس عيشتك وفى الاخر تقوليلى مش موافقة
نورا : ايوة مش موافقة
سهير : ايوة قولى كده بقا انتى عايزة الواد اللى كنت مصحباه ده صح بس والله على جثتى
نورا : انا اه كنت بحبة بس اكتشفت انه خاين وواطى كمان
سهير : طيب مش قدامك غير هشام ابن ناس وانتو اتقابلتوا كذة مرة يعنى المفروض تكونى عرفتى انه محترم ووسيم ومفيهوش حاجة تترفض
نورا ببكاء : انا مش عايزة اتجوز دلوقتي دا شئ يخصنى انا يا ماما 😭😭😭
سهير قلبها رق : ماشي ي نورا اللى شيفاه يريحك اعمليه *فى ڤيلا جاسمين*
جاسمين قاعدة تفكر وتكلم نفسها : انا ربنا وقف جمبى انهردة دول لو عرفوا انى ….
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية أحفاد المنشاوي)
