رواية أحفاد المنشاوي الفصل الرابع والعشرون 24 بقلم ندى الشيمي
رواية أحفاد المنشاوي البارت الرابع والعشرون
رواية أحفاد المنشاوي الجزء الرابع والعشرون
رواية أحفاد المنشاوي الحلقة الرابعة والعشرون
مروان : انا بحب رزان وعايز اتجوزها
معتز : انت بتهزر ي مروان عمك لسة متوفى وانت بتقول عايز تتجوزها
مروان : انا عارف بس انا..
معتز : اقفل على الموضوع خلاص انا جبت اخرى منكم كلكم احنا في ايه وانت فى ايه 😤
مروان : خلاص ي بابا مش هفتح الموضوع تانى 😞
*مرت الايام وآتى يوم صعب على الجميع*
*فى كليه مروان*
عمر : ازيك ي ش’بح فينك محدش شايفك الايام اللى فاتت دى
مروان : اهو عادى انت عارفنى مش بحب اجى الكليه كتير علشان عارف الت’حرش وكده😎
عمر : لا يعم عادى طيب ما انا اهو ماشي فى الكليه والحمدلله لغايت الان مفيش تح’رش ولا حاجة 😁
مروان : ولا هيكون😌 متخفش من حلايتك اوى 😏
عمر : بس ياض انت اللى مش بتشوف كويس
مروان : مصدقك 😌😏
عمر : طيب ايه اخبارك انت
مروان : اهو ماشي الحال وكمان فى خبر حلو
عمر : قول اخيرا هيجى من وراك اخبار حلوة
مروان : هعترف ل رزان انى بحبها انا مش هقدر اقعد اكتر من كده الصراحة مخبى
عمر حضن مروان : الف الف مبروك عقبال ما اشوفك عريس قريب
مروان : انت محسسنى انها وافقت
عمر : طبعا هتوافق هى هتلاقى احلى منك فين يعنى😏
مروان : على رائيك
عمر : بس غريبة يعنى انت اخر واحد كنت اتوقعة انه يفكر فى الارتباط ي دنجو’ان 😉
مروان : الحب وقعنى فى شباكة يعم هنقول ايه
عمر : عقبال ما اعترف ل نور بقى
مروان : ولا هتعبرك
عمر : 😒ابو ش’كلك
مروان : 😁😁
*جاسمين سمعت كل الحوار اللى دار بين مروان وعمر وهما قاعدين فى الكلية وكانت تجلس بالقرب منهم بس بضهرها مع نور*
*فى الس’جن كان خالد قاعد منعزل عن باقى السجينين فهو يعتبر من اغنا اغنياء مصر وكان بسلطاته قاعد فى شبه اوضة وفيها سرير وتلفزيون ومن اشهى انواع الاكل وكان مسموح لهو بإستخدام التليفون وقت حاجته*
خالد : عسكرى تعالا
= نعم
خالد : هات التليفون اعمل مكالمة
= امرك بس مطولش
خالد : 😒
خالد اخذ التليفون ورن على هشام
هشام : الو مين معايا
خالد : انا جدك ي هشام
هشام : جدو 🥺 عامل ايه
خالد : مش وقته دلوقتى كلام انا عايزك تظبط معاد تزورنى علشان الزيارات ممنوعة ف انت تقدر تزورنى كويس اوى بمعارفك
هشام : حاضر وهجيب معايا بابا دا اكيد متوحشك
خالد : اوعا اوعا ابوك يعرف انى كلمتك ولما تيجى متعرفش حد خالص سامع
هشام بإستغراب: حاضر
*فى القصر بالتحديد فى غرفة رزان*
رزان : الو
مجهول : الو ي رزان هانم
رزان : مين معايا
مجهول : مش مهم لما تيجى هتعرفى
رزان : اجى فين مش فاهمة
مجهول : هفهمك معايا صور مهمة لازم تشوفيها ونتقابل انهردة الساعة ٦ فى كافيه (…..)
رزان : صور ايه دى
مجهول : لما تيجى هتعرفى
ثم اغلقت الخط
*فى غرفة يارا دخلت صفاء الغرفة بعد السماح لها بالدخول*
يارا : نعم
صفاء : انا جاية اتأسفلك على كل حاجة عملتها
يارا : تتأسفى على ايه ولا ايه 😏
صفاء : اذا كان ربنا بيسامح وانا رجعت لربنا متأخر عارفة وغلطت كتير بس كلنا بشر وبنغلط مفهاش حاجة لو عطتينى فرصة اصلح كل اللى عملته علشان اريح ضميرى 😢😞
يارا : وانا ايه اللى ضمنى متكنش خطة من خطط 😏
صفاء ببكاء : والله العظيم ندمانة عن كل اللى عملته مين فينا مش بيغلط وبعد كده بيفوق ويرجع لربنا بس انا فوقت متأخر وعايزة اصلح كل اللى عملته علشان خاطرى يا بنتى سامحينى وادينى فرصة انتى واخواتك واوعدك هكون ليكم اكتر من ام 😭😭
يارا مسكت نفسها قبل ان تنهار من البكاء وقالت لها : ياااه انا لما اتوفت ماما كنت انا واخواتى نقول ما اهى طنط صفاء هتبقى ماما وتحتوينا زى اولادها انما لاء كنتى تعملينا بق’سوة وغي’رة وحق’د وانا’نية كنا لما بنشوفك حنينة مع ولادك وبتهتمى بأكلهم ولبسهم كنا نغير اننا معندناش حد يهتم بينا وبابا على طول كان مشغول بالسفر والشغل واحنا كنا يتامى بمعنى الكلمة وكنت انا بحاول اعوضهم بحنان الام كبرت قبل الاوان ملقتش حد يحن عليا واقول مش مهم انت المهم اخواتك علشان ميحسوش بنقص وانت جاية تقوليلى اسفة حرام عليكى بقا مش كل اللى يغلط يقول اسف غلط عن غلط بيفرق 😭😭😭😭
صفاء منهارة من العياط بسبب الكلام اللى كسر قلبها : كل دا فى قلبك والله لاعوضكم عن كل حاجة
واخذت يارا فى حضنها ويارا بتبكى بق’هرة
*اتت الساعة السادسة وذهبت رزان الى الكافية*
رزان بصدمة :……
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية أحفاد المنشاوي)