رواية يختلف عن الجميع الفصل الثالث عشر 13 بقلم مريم محمود
رواية يختلف عن الجميع البارت الثالث عشر
رواية يختلف عن الجميع الجزء الثالث عشر
رواية يختلف عن الجميع الحلقة الثالثة عشر
ياسر فيه نفسه: مش انتى بتحبى اخويا أنا هخليكى متبقيش لحد غيرى
وندى طلعت ودخلت الاوضه ولسه هتقفل الباب بالمفتاح ياسر دخل عليها
ندى بخوف وتوتر: انت …. انت عايز ايه يا ياسر
ياسر بدون وعى: عايزك انتى
ندى بخوف وبترجع لورا: يعنى ايه
ياسر: يعنى هتبقى ليا ودلوقتي
ندى: فوق يا ياسر أنا اخت احم اقصد حبيبتك
ياسر: مهو عشان كده هتبقى ليا
ندى بدموع: ارجوك بلاش وفوق
ياسر: لا
وابتدا انو يتهجم عليها وهى بقت تضرب فيه وتسرخ وتجرى منه بس وهو كان بيلحقها ولسه هتطلع من الاوضه قفل الباب
بالمفتاح ورما المفتاح من الشباك
ياسر: ورينى هتهربى ازاى
وهى بقت تسرخ بصوت اعلى وأعلى واتخبط على الباب لحد ما اخيرا نور صحى بس طبعا مش شايف وبقى مش عارف يوصل للصوت بالظبط وخرج من الاوضه ومش عارف يروح ازاى وبقى عارف ان ده صوت ندى وبقى يحسس فى كل مكان لحد ما وصل لاوضه ندى
نور: ندى ندى فيه ايه افتحى
وهو بقى يحاول يفتح الباب من بره بس طبعا الباب مقفول
نور بلهفه وخوف: يا ندى افتحى يا بنتى
ندى بخوف ودموع: الحقنى يا نوووور
نور خلاص جاب اخرو وبقى يحاول يكسر الباب بنفسه وأبو صحى على صوت الرزع واول ما ابو وصل كان نور كسر الباب وكانت ندى متبهدله خالص وجرت وكانت مازالت فى معفرتها مع ياسر ولما شافت نور وقت ياسر جامد وجرت عليه وحضنته وبقت منهاره جامد
ابو نور بعصبيه: انت كنت هتعمل ايه
ياسر بدون وعى: ايييييه مالك فيه ايه بحبها وهتبقى مراتى بس مع الاسف بتحب اخويا
ابو نور ضربه بالقم: انت بتقول ايه انت تطلع بره بيتى دلوقتى حالا
ندى بتعيط فى حضن نور وهو كان ضممها ليه وبيطبطب عليها وبيطمنها انو موجود معاها
ياسر: مش هطلع من هنا غير وهى معيا اخدها ومش عايز حاجه تانى من وشك
ابو نور شد ياسر من شعرو وجرجرو على السلم وام نور بقت تعيط وتشد ايد ابو نور عشان يسيبه ومهما حاولت معرفتش برضو
وبعد كده طلع بيه بره الفيله خالص وكان لسه بيجرجرو وراح رامى بره الفيله وقفل الباب
ابو نور: مشفش وشك هنا تانى
ياسر: وربى إلى خلقنى وخقلك ما هتحرك من هنا غير وهى معيا ولو انت بنفسك اللى هتقف قدامى عشانها فا أنا مستعد اتحداك واتحدى اى حد عايز يبعدنى عنها انت فاهم
ابو نور: انت من النهارده ولا ابنى ولا اعرفك
ياسر: ولا هيفرق معيا بس ولله ما انا ماشى من هنا وغير هى معيا
وبعد كده ابو نور سكت وطلع لنور وكانت مازالت فى حضن نور
ابو نور: ايه يختى انتى استغليتى الفرصه ولا ايه
ندى: اصل
ابو نور: بقولك ايه بلا اصل بلا فصل انتى من النهارده ملكيش عيلاقه بنور خالص انتى فاهمه من شغلك لاوضتك ومن اوضتك لشغلك
ندى: وعلى ايه حضرتك أنا مستعده اسيب البيت لحضرتك من بكره ما طالما وجودى مدايقك وان شاء الله هتفعلك كل مليم دفعته ليا ولتعليمى
ابو نور: أنا مش هرد عليكى لأن ده كلام عبيط وحتى لو جتى تدينى الفلوس اللى دفعتها عشانك ولا هفكر انى اخدها منك لانك بنتى زاى ما هو ابنى وليكى حق منى انى ادفعلك عمرى كله مش فلوس وبس
ندى بدموع: لا أنا ازعجتكم بما فيه الكفايه عن اذنك وان شاء الله هتصحا مش هتلقينى
نور: معلش يا بابا اللى قولته على عينى وعلى راسى لاكن أنا مش هبعد عن ندى
ابو نور: ليه يخويا بتحبها انت كمان
نور: مش القصد يا بابا انت عرفنى كويس انى من ساعد ما جت لحد هذى اللحظه وهى اختى وبس لاكن أنا فعلا معتبرها اختى ومش هيبقى سهل عليا بعدها أنا هروح اصلحا دلوقتى وروح افتح الباب لياسر اكيد وهو قاعد بره مستنى ندى
ابو نور: أنا استحاله ادخل البنى آدم ده بيتى تانى
نور: مهما كان ومهما عمل ده ابنك من لحمك ودمك ومش هتقدر تستغنى عنه
ابو نور: لا لما يتحدى ابو عشان وحده بيحبها ميبقاش ابنى
نور: ابنك مش فى واعو واكيد شارب ياسر لو فايق استحاله يقول الكلام ده وانت عارف ده انت اللى مربى هو أنا اللى هعرفك عليه يعنى
وبعد كده نور دخل لندى
نور: ندوش
ندى بعياط: نعم يا نور
نور: حقك عليا انا يا قلب نور
ندى: ولا حق ولا باطل انا همشى فعلا وهجهز الشنطه من دلوقتى
وقامت عشان تجيب الشنطه
نور: طيب ينع تسيبى نور وتمشى
ندى: اه ينفع
نور: طيب ومين ياخد بالو منى طيب
ندى: تسنيم
نور: بس تسنيم مش قريبه منى زيك يا ندوش
ندى: يعنى ايه
نور: يعنى انتى اختى اللى مليش غيرها ولا اقدر اعيش غير وهى معيا ومش هتبعدى عنى غير وانتى فى بيت جوزك
ندى بدموع: مينفعش يا نور
نور: طيب ليه يعنى
ندى بانهيار وصوت عالى: عشان محتاجه انساك ومش عارفه انساك وكل مره تقولى فيها انى اختك بتكسرنى اكتر واكتر ومش عارفه انساك لانك قصاد عيني على طول حتى مش عارفه أركز فيه شغلى وحياتى ومستقبلى كل تفكيرى فيك انت يا نور ومحتاجه افوق عارف يعني ايه افوق يعنى انساك ومفكرش فيك حتى ولو لثانيه وحده وحولت اكره نفسى فيك ومش عارفه ده حتى مليش الحق انى اغير عليك لو شفتك مع وحده غيرى مش حرام العذاب اللى انا فيه ده فا ارحمنى وخلينى امشى
نور: لدرجادى انا وجتك
ندى: واكتر من اللى انت شايفه
نور: خلاص انا هسيبك براحتك اعملى اللى انتى عايزه
وبعد كده خرج وراح اوضته
وام نور مازالت تحاول تقنع ابو نور انو يدخل ياسر ولاكن بله اى فيده وسابها وطلع عشان يكمل نوم وهى طبعا معرفتش تنام وياسر نام على بابا الفيله ونور دخل رن قعد يحاول يرن على تسنيم لحد ما فعلا رن عليها
تسنيم بنوم: الو
نور: انا صحيتك من النوم خلاص انا اسف روحى كملى نوم
تسنيم: لا بس هو فيه حاجه ولا ايه
نور: لا انا بس كنت محتاج اتكلم معاكى شويه مش اكتر وفتكرتك سهرانه
تسنيم: خلاص انا صحيت كنت عايز تتكلم فيه ايه
نور: ولله انا مش عارف لقيت نفسى برن عليكى ومحتاج اتكلم معاكى
تسنيم: طب انت حصل عندك مشكله يعنى ولا ايه
نور: هو انا مش حابب ازعجك معيا فا عادى فكك
تسنيم: ولا ازعاج ولا حاجه قول بس فيه ايه
ونور حكلها كل حاجه من اول ما ندى جت عندهم لحد اللحظه اللى هما فيها
تسنيم: طب وهى محولتش تدى اخوك فرصه ليه بدل ما كان يوصل للمرحله دى
نور: ولله انا مش عارف
تسنيم: بس انت ايه اللى مخليها متعلقه بيك لدرجه دى حتى وانت مش بتفكر فيها أو بتحبها
نور: عشان انا يعتبر أقرب حد ليها وانا ولله طول الفطره دى عمرى ما جه فى دماغى انها ممكن تحبنى أو حبتنى غير هى ابتدت تلمح أو بمعنى أصح تصرفاتها اللى بتحصل غصب عنها هى اللى عرفتنى
تسنيم: امممم طب وياسر فين حاليا
نور: هو حلف انو مش هيمشى من غيرها
فا اكيد لسه باره
تسنيم: طب وانت محولتش مع باباك انك تدخله
نور: حولت ومرديش وماما كمان حاولت
تسنيم: أن شاء الله خير متخفش كل مشكله وليها حل المهم بس روح انت نام وبكره أن شاء الله ربنا يحلها
نور: بس تعرفى ولله لحد الآن مش عارف انتى ليه اول وحده جيتى فى بالى ورنيت عليكى عشان احكيلك
تسنيم ابتسمت: عادى يمكن معتبرنى زاى اختك وحبيت تحكيلى مش اكتر
نور بتريقه على كلامها وعلى كلمه اختك بذات: اه فعلا ممكن المهم بس روحى انتى كملى نوم وانا ابقى اكلمك تانى
تسنيم: ماشى
نور: عايزه حاجه طيب
تسنيم: لا سلامتك
الاتنين قالو باى وقفله ونامو
وتانى يوم ندى كانت مجهزه حاجتها ونزلت تمنيه الصبح عشان تمشى واول ما فتحت الباب الفيله لقت ي
ياسر نايم على الأرض واول ما سمع صوت الباب صحى وقام وقف
ياسر باستغراب: ايه الشنطه دى وانتى رايحه فين وانا ايه اللى نيمنى على الباب اساسا
ندى: ابقى اعرف من أهلك عن اذنك
ولسه هتمشى ياسر مسكها من أيدها
ياسر: قوليلى بس رايحه فين
ندى: ياعم انت مالك انا عايزه امشى فيه ايه
ياسر: ازاى يعنى انا مالى
ندى: يعنى ملكش دعوه وابعد عنى
وبقت عماله تزق ايدو وفعلا قدرت أنها تبعد عنه وهو بقى ماشى وراها وكانت بتعدى الطريق وياسر كان ماشى وراها ومش واخد بالو
ياسر: يا ندى استنى يا ندى
وبعد الجمله دى خبطته عربيه
ياسر بصدمه: ياسر 😳😳😳
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية يختلف عن الجميع)
تعليق واحد